Wedergeboorte van een oeroude vistechniek op het wad

Ankerkuilvissen heeft mogelijk toekomst op de Waddenzee. Het is een beproefde visserijmethode uit het verleden, die vooral werd toegepast op rivieren en de Lauwerszee, het huidige Lauwersmeer. 

Visser Jurre Kerkhof verwacht met de milieuvriendelijke en economisch zuinige vistechniek een goede boterham te kunnen verdienen.
De Zoutkamper heeft ervaring met alle soorten visserij op de Noordzee en het Wad, van staandwantvisserij op tong, twinriggen, de visserij op Noordzeekrabben met potten, tot vissen op garnalen en spiering. Ook ankerkuilvissen deed hij al eerder. In mei dit jaar kocht hij een een 11,50 meter lang garnalenkottertje van 25 jaar oud, met een bescheiden hoofdmotor van 95 pk. Daarmee wil hij de ankerkuilvisserij nieuw leven inblazen.

Onderzoek

Dat het ankerkuilvissen überhaupt weer uit de mottenballen gehaald wordt, is te danken aan een onderzoeksproject van Wageningen Marine Research. Dat viste over een forse periode  elke maand een week lang op het getij, in de zeegaten Marsdiep, Vliestroom, Westgat en Eems.  Per tij werd éénmaal gevist met twee kuilen. Met een container op het achterdek als overdekte werkplek annex lab, werd dagelijks de oogst geanalyseerd. Het project leverde op dat er wel brood kon zitten in de ankerkuilvisserij. Kerkhof deed dat zelf ook al eerder, samen met een collega, op de 15 meter lange hekkotter ZK-1 Mirle.

Geen bodemberoering

Ankerkuilvissen richt zich op actief in ondiep water met een sterke stroming rondzwemmende vissoorten. Bij dood tij wordt de kotter stilgelegd en gaat voor anker. Bij eb en vloed stroomt veel water door het net, zonder dat het schip hoeft te varen. Er is dus geen sprake van bodemberoering, er wordt weinig brandstof verbruikt, en de netten slijten minder snel omdat ze niet over de bodem worden gesleept. Volgens Kerkhof gaan de onkosten wel met 95% naar beneden.

Eigen schip

Aan het ankerkuilvissen met de ZK-1 Mirle kwam een einde toen de eigenaar de kotter vorig jaar verkocht naar Amsterdam. Daar heeft een nieuwe eigenaar haar ingericht voor de pleziervaart. Afgelopen augustus werd het schip uitgeschreven uit het visserijregister. Kerkhof kocht vervolgens een eigen kotter in Duitsland. Die liet hij als Nederlands vissersvaartuig ZK-1 Solea registreren, met Zoutkamp als thuishaven. Nu is het scheepje volledig ingericht voor de ankerkuilvisserij.

Lees het oorspronkelijke artikel van Bram Pronk in de Schuttevaer (alleen voor abonnees)
Foto: de kotter ZK-1 Solea (© Bram Pronk)