Annelies: ‘Je bent altijd thuis, ook als je onderweg bent’

30 september 2025

Tim en Annelies Vos wonen met hun dochter Rosa aan de IJssel. Vijf jaar geleden ruilden ze hun rijtjeshuis in voor een Groninger Tjalk uit 1909. Een beslissing waar ze geen moment spijt van hebben.

‘In 2018 hebben we met z’n drieën een reis gemaakt met onze camper’, vertelt Tim. ‘Onze dochter was nog net niet leerplichtig en we zijn een aantal maanden lang heel Europa rondgereden. Toen we terugkwamen, knaagde er iets. We hadden een ruim huis, een tuin, een garage; eigenlijk wat iedereen wil. Maar het voelde niet meer zo goed als voorheen. Kleiner en vrijer wonen, dat leek ons mooi. Een enorme zoektocht voerde zelfs tot in Drenthe. Maar het was het iedere keer net niet.’

Tot Tim een keer op een zondagochtend op Funda keek en de Confiance zag. ‘Het schip lag aan de Hollandse IJssel in een oude werkhaven met allemaal andere woonschepen en viel binnen ons budget’, gaat hij verder. ‘We hadden nooit eerder over een schip nagedacht maar het voldeed wel aan alle eisen. Vlakbij onze vrienden en familie, vlakbij ons werk en op zo’n schitterende plek met alle vrijheid die we zochten. Annelies was eerst nog wat terughoudend maar toen we eenmaal gingen kijken, waren we allebei meteen verliefd.’

Koekjes bakken

‘Een paar dagen later is ook Rosa mee gaan kijken’, zegt Annelies. ‘Die werd meteen opgenomen door de kinderen hier op het landje, ze speelde direct mee en ze gingen samen koekjes bakken. Het bleek een hele hechte gemeenschap, dat zat wel goed. Sterker nog, ze zei dat ze altijd al op een schip had willen wonen. Dus ook dat kon niet beter. Een huis kopen kan altijd maar een schip op zo’n geweldige plek; die kans doet zich maar één keer voor. Dus we hebben het gedaan.’

In augustus 2020 hebben Tim en Annelies de Confiance gekocht. Een dag voor de overdracht haalden ze beiden de benodigde vaarbewijzen en meteen in september zijn ze er voor de eerste keer mee gaan varen. Tim: ‘Niet zelf toen nog, maar met een buurman die schipper is. Na wat oefenrondjes over de Hollandse IJssel, zijn we een keer met hem en zijn gezin naar de Kagerplassen geweest. Het jaar erna in de zomervakantie gingen we zelf langere tochten maken. In het begin had ik altijd wel wat spanning als we vertrokken. Inmiddels niet meer en we hebben al heel wat gevaren; richting Zeeland, Amsterdam, Leiden en Delft. Maar ook naar Gouda en de Biesbosch.’

Titanic

Er is behoorlijk wat bekend over het schip. ‘De Confiance is gebouwd in 1909, hetzelfde jaar als de Titanic’, zegt Annelies. ‘Hij is destijds gebouwd in Stadskanaal voor Berend Brouwer die er tot in de oorlogsjaren mee heeft gevaren als zeilend vrachtschip’, vult Tim aan. ‘In 1941 heeft een andere schipper het schip overgenomen omdat zijn schip was vernietigd bij het bombardement in Rotterdam. Niet lang daarna is het schip door de Duitsers ingevorderd en verplaatst naar Duitsland als vrachtschip. Gelukkig heeft die schipper het schip na de oorlog weer teruggevonden en is hij ermee gaan varen.’

‘Later is het naar een zaadhandel in Zaandam gegaan waar het een opslagschip werd. In die tijd lag het weg te roesten als zaadopslag. De eigenaar die het daarna kocht, heeft het gered, opgeknapt en onder zeil gebracht en is ermee gaan charteren. De eigenaar voor ons heeft het vanuit de charter gekocht. Toen was het er niet zo goed aan toe. Zij hebben het helemaal opgeknapt en dus eigenlijk werd de Confiance een tweede keer gered. Ze hebben alle rotte delen hebben ze vervangen, de mast is inmiddels van staal en ze hebben de giek vervangen.’

‘Zonder deze schippers was de Confiance al twee keer schroot geweest. Wij hadden mazzel en hebben het vooral netjes gemaakt. Natuurlijk kwamen we gaandeweg wel wat dingetjes tegen. Beide bolders waren doorgeroest, die hebben we vervangen. Toen we hier kwamen, was er helemaal geen isolatie op het dak. Daar hebben we snel wat aan gedaan. Verder hebben we de lichtluiken vervangen. Maar echt constructief hebben we niks aan het schip gedaan. De oude lijn is er gewoon ingebleven. En dat moet om zo blijven. Dat vonden de vorige eigenaren ook fijn.’

Levende haven

Op een schip is altijd wat te doen. ‘Helemaal prima voor mij want ik ben nooit een stilzitter geweest’, zegt Tim. ‘Dat was ook de afspraak met Annelies. Ze zei gekscherend: ‘ik vind het prima om een schip te kopen maar jij doet alle klusjes.’ Natuurlijk doen we veel samen. Maar ik ben het meest bezig met het onderhoud en dat vind ik heerlijk. Ik was altijd al veel aan het klussen met motoren, dus redelijk handig en technisch ben ik wel. Die motoren zijn allemaal weg gegaan want daar is hier geen plek voor. Toen hield ik heel veel tijd over om lekker hier op het schip bezig te zijn. Net als onze mede-havenbewoners.’

In de Werkhaven Hitland in Nieuwerkerk aan den IJssel liggen alleen maar historische woonschepen. ‘Dat is ook de eis’, gaat Tim verder. ‘Ze moeten historisch zijn, bewoond én het moeten varende schepen zijn. Op die manier houd je een levende haven. Maar zonder een hechte gemeenschap zoals hier was het voor ons lastiger geweest om op een schip te wonen. Doordat we hier allemaal dezelfde insteek hebben, zitten we ook echt wel op één lijn. Iedereen onderhoudt zijn schip zelf en zeker als je net nieuw bent, kun je op dat vlak heel veel van elkaar leren. Zo heb ik veel geleerd en inmiddels komen er ook af en toe mensen bij ons over de vloer die denken over de overstap van een huis naar een schip. Wij dragen onze ervaring nu ook weer over.’

Veel goedkoper dan een huis

‘We hebben het dus eigenlijk heel spontaan gedaan, een schip gekocht’, zegt Tim. ‘Maar vanaf het eerste moment waren we heel blij met onze keuze. Zoveel vrijheid en ruimte. Zowel financieel; want het is goedkoper wonen dan ons oude huis, als wat betreft de ruimte om ons heen én het feit dat we overal naar toe kunnen varen. Geen seconde spijt dus.’ Ook Rosa is helemaal blij op de Confiance.

Annelies: ‘In de zomer springt ze hier lekker het water in met haar vriendinnen. Aan het varen moest ze wel even wennen. Vooral het idee van onderweg zijn en wat je dan in de tussentijd doet. Gewoon wat je altijd doet als je thuis bent, zeiden we dan. Maar op de een of andere manier ging ze dan toch vaak in de roef zitten en vroeg ze wanneer we er waren. Best grappig, want je bent natuurlijk áltijd thuis, ook als je onderweg bent. Inmiddels is ze helemaal gewend. Naast haar slaapkamer heeft ze een hele eigen speelkamer, waar nu haar bureautje in staat, want ze gaat dit jaar naar de brugklas. Kortom, we hebben allemaal onze plek gevonden.’