Restauratie Watson reddingboot 3
De vrijwilligers van de vzw Restart hebben de ambitie om de historische Reddingboot 3 Oostende te restaureren in haar oorspronkelijke staat.
De Belgische reddingsdienst werd in 1840 opgericht in uitvoering van een Koninklijk Besluit van 30 oktober 1838. Het besluit regelde het oprichten van reddingsstations door de staat in Oostende, Nieuwpoort, Blankenberge en Heist of Knokke.
Aanvankelijk waren de reddingsboten geroeid en/of gezeild en werden ze vanop het strand te water gelaten. In 1926 werden de eerste door een motor aangedreven reddingsboten ingelegd: de Minister Anseele (Oostende) en de Minister Baels (Zeebrugge). Het waren twee reddingsboten van het Watson-type die toen reeds een reputatie hadden vanwege hun hoge zeewaardigheid, zelfoprichtend vermogen en onzinkbaarheid door de luchtdichte compartimenten.
Zelfrichtend
De eerste zelfoprichtende reddingssloep werd gebouwd in South Shields, aan de Engelse Oostkust op het einde van de achttiende eeuw. Er werd gewerkt met houten luchtkamers en een verzwaarde kiel. In 1887 werd de architect George Watson consulent van de Royal National Lifeboat Institution (gesticht in 1824) en introduceerde hij een nieuwe, stabielere boot van 42 voet (12,85 meter). De reddingsboten van het Watson-type maakten een hele evolutie doorgemaakt waarbij constant verbeteringen werden aangebracht aan de algemene operationele kwaliteiten. Aanvankelijk werd de boot gezeild, maar vanaf 1890 en 1904 wordt gewerkt aan reddingsboten die respectievelijk door een stoommachine en een ontploffingsmotor worden aangedreven. Vanaf 1932 wordt het gebruik van de dieselmotor de standaard.
Belgische Watsons
Onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog reorganiseerde de Belgische overheid de reddingsdiensten en bestelde zij drie exemplaren van een verbeterd Watson-type. De bestelling werd in 1946 in Engeland geplaatst bij de werf Samuel White op het eiland Wight. De reddingsboot Watson 3 Oostende werd op 12 juli 1948 te water gelaten en in Oostende gestationeerd. Niet lang nadien werden de Watson 2 in Nieuwpoort en de Watson 1 in Zeebrugge ingezet.
In 1980 werd de Watson 3 Oostende als eerste uit de vaart genomen. De boot werd overgebracht naar het Nationaal Visserijmuseum van Oostduinkerke (nu NAVIGO). Na de plaatsing op het droge ging de toestand van de Watson 3 Oostende snel achteruit. In 2002 werd de boot in tijdelijke bruikleen gegeven aan de vzw Archonaut in Brugge voor onderhoud, herstel en restauratie. In oktober 2019 werd de Watson 3 overgedragen aan de vzw Restart en verhuisde het vaartuig weer naar Oostende.
Beschermd erfgoed
De Watson 3 Oostende werd op 28 maart 2011 beschermd als varend erfgoed. De historische waarde van het schip vloeit voort uit de rol die de boot speelde als reddingsboot aan de kust. De industrieel-archeologische waarde is afkomstig van het type reddingsboot, uitgerust met twee dieselmotoren. Het schip is historisch interessant door het weloverwogen gebruik van hout als bouwmateriaal, de onzinkbaarheid, het zelfoprichtend vermogen, de organisatie aan boord en het plaatsen van de schroeven in een tunnel ter verbetering van de voortstuwing. De Watson 3 Oostende wordt eveneens beschermd vanuit de sociaal-culturele waarde van de reddingsboot.
De vrijwilligers van de vzw Restart werken hard aan de restauratie van de historische Reddingboot 3 en hebben de ambitie om deze historische reddingboot van Oostende te restaureren in haar oorspronkelijke staat. De vrijwilligers van de vzw Restart doen zelf wat ze kunnen en laten zich ondersteunen door professionals waar nodig.
Voor het project zijn mensen en fondsen nodig. Heeft u interesse, bezoek dan de website.
kopfoto: Danny Drooghenbroodt Wikimedia Commons CC BY-SA 4.0
overige foto’s: VZW Restart
Meer informatie over de Watson reddingboten vind je hier