Sloop Muider scheepswrak zorgt voor weemoed bij oud-eigenaar: “Het is een trieste dag”
Met z’n eigen handen heeft Harry Smit het schip dat ooit dienst deed als mijnenveger omgebouwd tot charterschip. Vernoemd naar zijn moeder Elisabeth Smit beleefde hij de mooiste momenten met het schip. Hij verkocht het, maar de majestueuze driemaster ligt al meer dan achttien jaar weg te rotten in Muiden. Nu wordt het gesloopt en is het einde van ‘zijn’ schip nabij.
“Het gaat door je hart. Het is geen prettig gezicht”, vertelt Harry Smit terwijl de laatste mast naar beneden wordt gehaald door de slopers. “Het schip is hier geboren en het is hier gestorven. Trieste dag, slecht weer.”
Mooie tijd
In 1996 moest het schip uit Amsterdam weg, dus besloot Smit om het te verkopen. Muider Pam Lohuizen nam het over en verhuurde het jaren voor feesten en partijen. “Het was een fantastisch schip, maar het moest wel droog zijn”, begint Lohuizen lachend. “Op een gegeven moment als mensen beneden aan tafel zaten te eten en het ging regenen, dan ging dat door het dek heen. Alles werd nat. Mooie tijd was dat.”
Een zware herfststorm in 2002 bleek de nekslag voor het schip. Lohuizen zegt dat hij z’n best heeft gedaan, maar reparatie te duur was. Sindsdien is er niet meer mee gevaren en al meer dan 18 jaar ligt het schip te vergaan vlak voor het Muiderslot. Een doorn in het oog van de gemeente die graag ziet dat de entree naar Muiden ‘weer gaat stralen’.
Alleen de gemeente lag lang in de clinch met Lohuizen. De eigenaar stapte naar de rechter toen de gemeente hem dwong het schip weg te halen. Hij stelde recht te hebben op de ligplaats en wilde bovendien niet opdraaien voor de kosten. Ze zijn nu overeengekomen dat de gemeente het slopen betaald.