Scheepsverhalen

Verliefd op een Groninger tjalk

Tjitte en Annika wonen sinds 2019 met Ronja (3) en Kjeld (6) op de voormalige zeetjalk Vier Gebroeders in Woudrichem. ‘Eigenlijk zijn we altijd een beetje op vakantie.’

De vrijheid, het weidse uitzicht en het gevoel dat je overal heen kunt varen. Voor Tjitte en Annika is dat waar het wonen op een schip om draait. ‘We zijn ooit met z’n tweeën 10 maanden op reis geweest, waarvan de helft van de tijd op het water’, vertelt Annika. ‘Onze banen hadden we opgezegd en met een Contest 27 zijn we gaan varen. Tjitte heeft het hele schip opgeknapt en ik maakte de matrasjes en gordijntjes. We vertrokken vanuit Utrecht naar de Middellandse Zee. Op die lange reis zijn we heel veel bootjesmensen tegengekomen. Die waren allemaal heel vrij van geest, iets wat ons erg aansprak.’

Zo’n lange zeiltocht is de ultieme relatietest en die heeft het tweetal prima doorstaan. ‘Sterker nog’, vertelt Annika, ’toen we terugkwamen waren we binnen drie maanden getrouwd én hadden we een woonschip gekocht. De Contest 27 is nog steeds van ons en ligt in Griekenland. We gaan er nog regelmatig heen op vakantie.’

Alles wat rood is

Het nieuwe woonschip werd een kleine tjalk met één slaapkamer. ‘Een vrij laag schip van 20 meter, dat niet kon zeilen’, vertelt Tjitte. ‘We hadden er graag op willen blijven wonen, maar met twee kinderen werd dat ingewikkeld. Dus gingen we op zoek naar iets groters.’

Na zo’n zes of zeven schepen te hebben gezien en het hele land door te zijn geweest, werd het de Vier Gebroeders. Annika: ‘We wisten wel echt wat we zochten. Tjitte was heel kritisch op de buitenkant en ik wilde graag een interieur waar we niet 10 jaar aan hoefden te klussen. Of eigenlijk Tjitte, want zelf klus ik niet. Dat hebben we ook afgesproken. Ik wil best op een boot wonen, maar hij moet klussen. Ik heb gezien hoe sommige schippersgezinnen leven. Dat ga ik niet doen, wist ik al snel.’

Annika was meteen verliefd op de kleur.

Uiteindelijk vonden ze hun droomschip in Zeeland. ‘We waren meteen verliefd’, gaat Annika verder. ‘Ik ook op de kleur. Alles wat rood is, dat wil ik hebben.’ Ook Tjitte was meteen verkocht. ‘Mooie grote, zeilende tjalk. Goed onderhouden en een geweldig interieur met veel hout. En heel goed ingedeeld voor een gezin.’

Op Hiswa-poster

‘Heel veel over de Vier Gebroeders weten we niet’, zegt Tjitte. ‘Ze is gebouwd in 1893 in Martenshoek in Groningen. Daarna is er een jaar of 30 mee naar de Oostzee gevaren. Met steenkolen heen en hout terug. Vervolgens is ze al in de jaren ‘20 of ‘30 een woonschip geworden. Wel bijzonder in die tijd. In de jaren ’70 kwam ze in de chartervaart terecht. Het schip heeft ook nog een tijdje Christina geheten en het heeft ooit op een Hiswa-poster gestaan. Toen was ze helemaal wit, mogelijk de originele kleur. De Vier Gebroeders is de originele naam. Die heeft ze nu dus weer terug.’

Continu onderhoud

De Vier Gebroeders is volledig getuigd. ‘We hebben er al mee gezeild en dat gaan we deze zomer weer doen’, gaat Tjitte verder. ‘Een beetje Nederland door zeilen. Om en om gaan we met het schip weg en “gewoon” op vakantie. Ik heb mijn klein vaarbewijs en Annika heeft een marifooncertificaat.’

Het leven aan boord voelt eigenlijk altijd een beetje als vakantie. ‘Zeker waar wij liggen. Als je naar buiten kijkt, tussen al dat groen, dan heb je het ultieme vakantiegevoel. Maar het is ook hard werken. Zo’n schip vraagt continu onderhoud. Voor een schip dat eigenlijk af was toen we het kochten -tenminste dat dachten we – heb ik er toch echt heel wat uren in zitten. Maar ik vind het ook heel leuk om te doen. Annika en ik zijn allebei dierenarts en ik ben een dag minder gaan werken om me meer met het schip bezig te kunnen houden.’

Lijst die nooit af is

Hier hebben we de ruimte voor ons allemaal.’

‘Die ene dag is eigenlijk wel twee dagen geworden in de praktijk’, zegt Annika. ‘Tjitte heeft een werklijst die nooit af is. Eerst de extra slaapkamers, want die waren nog uit de chartertijd met van die kleine bedjes. Vervolgens de badkamer en nu de mast. Tjitte heeft ook de luiken geschilderd en inmiddels ook bijna de hele buitenkant. En als hij dan klaar is, is er wel weer een nieuwe klus. Het gaat altijd door.’

Toen het stel de Vier Gebroeders kocht, besloten ze in Woudrichem te blijven, op dezelfde plek waar ze al lagen. Annika: ‘Wij hebben allebei ons hele leven in de stad gewoond en het leven hier is wel echt anders. Hier is ook echt nog dat community-gevoel. Iedereen loopt bij elkaar naar binnen. Daar moesten we wel aan wennen. Maar we vinden het heel gezellig en voelen ons hier echt thuis.’

Strandje

Kortom, een leuke plek met leuke mensen. ‘En je hebt ook echt wat aan elkaar’, gaat Tjitte verder. ‘Zeker in het begin, als je nog onervaren bent, kun je een hoop van elkaar opsteken.’

Met kinderen op het schip wonen gaat ook heel goed. Annika: ‘Wij zijn helemaal niet streng, maar in de veiligheidsregels zijn we wel heel precies. Ze weten exact wat ze wel en niet mogen. Handje vast of een reddingsvest aan. En daar houden ze zich ook aan. Zodra ze bij de metalen plaat van de steiger komen, stoppen ze. Daarin vertrouwen wij ze voor 200%.

‘Hier even verderop is een strandje waar je lekker kunt spelen en zwemmen. In de zomer, als de middelbare scholen vrij zijn, is het hier heel druk. Straks als onze kinderen kunnen zwemmen, wordt het nog veel leuker. Ik verheug me er nu al op.’

Lees het artikel van Sanne van der Most in Schuttevaer
Foto’s: ©Sanne van der Most